Ga een Blog beginnen zei een klant tegen mij toen ik in december 2017 stopte met mijn winkel. Een blog? Ik? Het klonk leuk, maar toch had ik het idee even achter in een laadje gestopt want ik heb het eigenlijk al druk zat.
Druk? Waarmee denk je waarschijnlijk; je bent gestopt met werken, je hebt de tijd aan jezelf. Ja dat is natuurlijk ook wel zo maar toch.......
Allereerst kost het afwikkelen van een bedrijf heel veel tijd en heel veel geduld, daarnaast heb ik de volledige zorg voor mijn gehandicapte zus; wij wonen samen in een appartement dus ook de huishoudelijke taken komen op mij neer.
Maar goed, zo huishoudelijk ben ik nou ook weer niet ingesteld, dus dat doe ik dan maar even tussendoor😀. De zorg van m'n zus heeft wel alle aandacht, maar met veel humor en creativiteit lukt dat ook aardig. Dus die Blog kan er ook nog wel bij.
Mijn zus is lichamelijk gehandicapt vanaf haar geboorte, ze is ouder dan ik, heeft 2x per week fysiotherapie, moet oefeningen doen en kan niet zelfstandig naar buiten. Ik moet haar ook helpen met douchen en aankleden. En er zijn van die dagen dat ze bij nog veel meer dingen geholpen moet worden. Sinds een aantal maanden is haar spasme ook erger geworden en daarom heeft onze huisarts een afspraak voor haar geregeld in het UMC te Leiden. We gaan kijken wat dat gaat opleveren. Desondanks redden wij ons eigenlijk prima en kunnen het samen ook goed vinden. In het verleden hebben wij samen ook leuke reisjes gemaakt. In 2007 zelfs naar IJsland, wat hoog op mijn verlanglijst stond. We hadden zelfs een kleine camper waarmee we bijna elk weekend op pad gingen en dat missen we nog steeds.
Omdat in mijn winkel ook een postkantoor gevestigd was heeft een lieve klant (kunstenares Clazien Immink) voor mij bovenstaande knuffel in een postzegelvorm verwerkt en dat vind ik best wel gaaf!
Nou dit was mijn kennismakingsverhaal, ik hoop dat ik jullie niet verveeld heb met mijn story. Tot snel.
Groetjes
Loes van Geest
